ชื่อ “Beo” มีความหมายเชิงภาษาว่า เสียงที่สูงของสัตว์น้ำ และมีตำนานที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเหล่านี้ในประเทศไทย ในบทความนี้เราจะไปสำรวจเรื่องราวเหล่านี้ให้มากขึ้น
เราคุ้นเคยกับเสียงที่สูงของสัตว์น้ำได้แต่แรกผ่านเหตุการณ์การถ่ายภาพที่โด่งดังในประเทศไทย เมื่อกลุ่มหมีน้ำโปร่งใส “Dolphin Bay” ในเขตทะเลทรายกระบี่ ได้ถูกพบตัวครั้งแรกในปี 2537 โดยนักท่องเที่ยวที่มาเยือนสถานที่นี้ ซึ่งคล้ายกับการค้นพบสัตว์ที่ประหลาดใจ กลุ่มหมีน้ำโปร่งใสได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว และกลายเป็นเป้าหมายของการท่องเที่ยวที่ถูกต้อง
อีกตัวอย่างที่เป็นที่รู้จักกันดีในสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลของเราคือ “Beo Beo” หรือ ปลาวาฬทรงพระราชกาล เป็นสัตว์ที่มีสถานะพิเศษในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชุดบัญชีการตกปลาของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช โดยปลาวาฬในชื่อพระราชกาลมักถูกปล่อยให้ลงทะเลในพิธีสมเด็จพระราชกรณียกิจ เป็นการลดน้ำหนักเชิงวัฒนธรรมที่ยิ่งใหญ่ของพระองค์ผู้สมเด็จพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
นอกจากนี้ ในตำนานไทยเชื่อว่ามีอุปรากรสัตว์น้ำที่มีเสียงดังและสูงที่สุด นั่นคือ “เสียงค้างคาว” หรือ “Beo Morakot” ที่มาจากสัตว์น้ำที่มีชื่อว่า “Kraken” ซึ่งเป็นสัตว์ทะเลตำนานขนาดใหญ่ที่รู้จักกันในตำนานเรื่องราวและบทเพลงในประเทศไทย มีมานานแล้วว่า “Beo Morakot” เป็นการหมายถึงเสียงที่สูงที่สุดของสัตว์น้ำ ที่เคยนับว่าหายไปกับสัตว์น้ำตัวนี้จากสมาชิกของชนชั้นเม้าท์ (Mouse Clan) และตอนนี้เบี่ยงเบนไปกับตำนาน
ในสรรพสัตว์น้ำของเรา ชื่อ “Beo” เชื่อว่ามีความหมายที่สูงขึ้นมากยิ่งกว่าเสียงแห่งราชาคือเสียงสูงสุดและคือการเชื่อมโยงกับตำนานแห่งเสียงที่สูงของสัตว์น้ำในประเทศไทย